Luiaard aangevallen door een ...Luiaard!
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Paul
07 Augustus 2005 | Suriname, Paramaribo
Fa waka bakra's!
Inmiddels spreek ik al een aardig woordje Srenan Tongo en heb me al aardig aangepast aan het leeftempo hier, dus ben ik al bijna geen bakra (buitenlander) meer tussen de Surinamers, alhoewel mijn blonde verschijning in het ziekenhuis, vooral in de combinatie met Jan, nogal wat verbaasde blikken doet opwekken. Bij de kantine waren ze verbaasd dat ik elke dag twee keer kom lunchen!!
Afgelopen weekend naar Kalibi geweest, aan de grens met Frans Guyana om schildpadden aan land te zien kruipen. Onderweg zagen wij een vreemd beest op de weg liggen: een LUIAARD, misschien doet hij zich erg lui en onschuldig voor, maar hij heeft grote scherpe klauwen waarmee hij door een boom heen kan prikken. Onze gids Lyroy, pakte hem even op, en gaf hem aan mij, maar de luiaard dacht dat ik een boom was, AAAH, met bebloede arm (echt!!) kon ik hem gelukkig weer terug geven..
Aangekomen in het dorpje aan de monding van Marowijne Rivier, hebben we onze hangmatjes uitgehangen en effe zwaar gechilld, en even tegen de plaatelijke jeugd gevoetbald (en gewonnen..). 's Avonds in het donker dan in de boot naar Frans Guyana om de prehistorische beesten aan land te zien kruipen. Over het strand lopend, zonder licht moet je oppassen dat je niet op een spookkrab (au!) of een klein schildpadje gaat staan (ahh..), en opeens uit het niets waren we op 50 cm van een zeeschildpad van 2 meter lang (!!) en 500 kg die grommende geluiden maakt (we schrokken ons dood!), terwijl ze een kuil aan het gravan was van bijna een meter diep om honderden eitjes in te leggen! Van de 1000 schildpadjes wordt er maar 1 volwassen (die kunnen an wel 100 jaar worden), voor overige 999 stonden alle roofdieren al klaar voor zo'n smakelijke hapje (krabben, vogels, vissen en wij dan).
Door de weeks bijna elke dag om ongeveer 2 uur klaar, en dan naar het zwembad. Elke dag valt er dan wel een tropische stortbui, waardoor we eenmaal letterlijk tot onze knieen in het water over de weg (leek eerder een rivier) naar huis moesten fietsten. Het co-schap zelf is erg relax, met wel veel grote wonden en schiet- en steekpartijen (zie foto).
Volgende week ga ik weer naar Frans Guyana voor een raketlanchering!
Ja, het leven is erg zwaar hier, ik ga zo weer even zwemmen en dan naar een Javaanse geestoproeping om dan vanavond weer het geld terug te verdienen in het casino. Ook de muggen hebben het hier - net als wij- erg naar hun zin, elke dag vieren ze feest met ons bloed als feestmaal, vooral als ik straks 2 weken de jungle in ga op medische zending!
A boeng! Paul
Inmiddels spreek ik al een aardig woordje Srenan Tongo en heb me al aardig aangepast aan het leeftempo hier, dus ben ik al bijna geen bakra (buitenlander) meer tussen de Surinamers, alhoewel mijn blonde verschijning in het ziekenhuis, vooral in de combinatie met Jan, nogal wat verbaasde blikken doet opwekken. Bij de kantine waren ze verbaasd dat ik elke dag twee keer kom lunchen!!
Afgelopen weekend naar Kalibi geweest, aan de grens met Frans Guyana om schildpadden aan land te zien kruipen. Onderweg zagen wij een vreemd beest op de weg liggen: een LUIAARD, misschien doet hij zich erg lui en onschuldig voor, maar hij heeft grote scherpe klauwen waarmee hij door een boom heen kan prikken. Onze gids Lyroy, pakte hem even op, en gaf hem aan mij, maar de luiaard dacht dat ik een boom was, AAAH, met bebloede arm (echt!!) kon ik hem gelukkig weer terug geven..
Aangekomen in het dorpje aan de monding van Marowijne Rivier, hebben we onze hangmatjes uitgehangen en effe zwaar gechilld, en even tegen de plaatelijke jeugd gevoetbald (en gewonnen..). 's Avonds in het donker dan in de boot naar Frans Guyana om de prehistorische beesten aan land te zien kruipen. Over het strand lopend, zonder licht moet je oppassen dat je niet op een spookkrab (au!) of een klein schildpadje gaat staan (ahh..), en opeens uit het niets waren we op 50 cm van een zeeschildpad van 2 meter lang (!!) en 500 kg die grommende geluiden maakt (we schrokken ons dood!), terwijl ze een kuil aan het gravan was van bijna een meter diep om honderden eitjes in te leggen! Van de 1000 schildpadjes wordt er maar 1 volwassen (die kunnen an wel 100 jaar worden), voor overige 999 stonden alle roofdieren al klaar voor zo'n smakelijke hapje (krabben, vogels, vissen en wij dan).
Door de weeks bijna elke dag om ongeveer 2 uur klaar, en dan naar het zwembad. Elke dag valt er dan wel een tropische stortbui, waardoor we eenmaal letterlijk tot onze knieen in het water over de weg (leek eerder een rivier) naar huis moesten fietsten. Het co-schap zelf is erg relax, met wel veel grote wonden en schiet- en steekpartijen (zie foto).
Volgende week ga ik weer naar Frans Guyana voor een raketlanchering!
Ja, het leven is erg zwaar hier, ik ga zo weer even zwemmen en dan naar een Javaanse geestoproeping om dan vanavond weer het geld terug te verdienen in het casino. Ook de muggen hebben het hier - net als wij- erg naar hun zin, elke dag vieren ze feest met ons bloed als feestmaal, vooral als ik straks 2 weken de jungle in ga op medische zending!
A boeng! Paul
-
07 Augustus 2005 - 15:55
ML:
Een verrassing om jullie weer eens te horen en steeds weer leuk de belevenissen te volgen: ik print ze uit voor Opa. Ook weer prachtige plaatjes van wonden en uitstapjes. Zelf geen infectie overgehouden van de luiaardbeet?
Waar zijn trouwens de schroeven van je buro en ben je zeker over het Lucas-Andreas? Groetjes ML -
07 Augustus 2005 - 16:22
Jikke:
hee haaai paul, klinkt weer goed, als altijd!bij die schildpadden heeft een neef van mij nog een half jaar in een hangmat gehangen om onderzoek te doen naar hun broedgedrag enzo, idd ook spectaculaire foto's bij 2 meter grote beesten! succes met alle voodoo-geestoproepingen-raketten etc, en natuurlijk have fun! -
08 Augustus 2005 - 12:45
Oom Marten:
Dag Paul, zo te lezen ben jij niet de enige luiaard die aan chirurgie doet. Iedere dag om twee uur klaar lijkt me wel vol te houden. Dat ze dachten dat je elke dag twee keer komt lunchen valt nog mee met een broer die in staat is op een dag wel een paar keer te komen lunchen, dan zou je nog kunnen beweren dat er sprake is van een vierling. Als je dan samen eens iets doet wat niet door de beugel kan kun je de andere twee broers mooi de schuld geven. Als bewijs gewoon even een foto-trucage maken waar Jan of jij vier maal op staat. Hart.gr.Josien,Marten en Chris -
09 Augustus 2005 - 10:43
Jolijn:
Dag stuk! Je hebt het weer mooi voor elkaar zeg, klinkt super. En wat heerlijk dat we in de vleesachtige taferelen mogen delen... ;-) Ik kom 6 oktober terug naar NL en zodra jij er ook weer bent moeten we snel maar weer eens daten. Ik heb laatst besloten dat ik na mijn afstuderen maar eens een lange reis moet gaan maken en aangezien jouw foto's de aanleiding zijn dat ik nu naar Afrika wil....ik dacht je hebt vast nog wel wat leuke tips. Nou dokter Paul, veel plezier en voorzichtig met de wilde beesten daar! Toedels! Jolijn Xx -
11 Augustus 2005 - 15:43
Merij:
Jezus Cost, wat een fijne foto van vrouw versus bus! Altijd lekker...
Klinkt goed, en ziet er verder super uit. Ik dacht alleen dat jij op je vorige tripje wat kleur had opgedaan, maar jullie steken toch nog wat bleek af. Misschien toch nog wat extra uurtjes aan het zwembad???
Chao, enne blijven zwaaien hoor, ik ga morgen de jungle in, ben ik nog dichterbij. -
14 Augustus 2005 - 18:31
Jetske:
Ben jaloers hoor! In tropische Eindhoven niet zo veel spectaculaire chirugische wonden gezien. Suriname is leuk he? Ik moet nog 4 daagjes studeren. Dan lekker naar Malta! X veel plezier!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
