Zon, zee, strand, en..... Johnny komt langs!

Ola!

Eindelijk weer eens een berichie van de ABC-eilanden, waar de zon onverminderd lekker warm is en ook de zee een aangename badtemperatuur heeft (met hier en daar een vernijnige zee-egel), en waar onlangs twee hoogblonde, maar poepbruine Broeders hun Abraham samen vierden (samen 50 jaar geworden)!!

Jaja de blonde twee-eenheid was weer eens op een uithoek van deze wereldbol samengevoegd en niet geheel toevallig waren we ook nog eens jarig: dat moest natuurlijk gevierd worden! Terwijl ik van 4 op 5 juli hard aan het ploeteren was met mijn 24uurs dienst, nam Johnny de houneurs thuis (op de "kenepaweg" dus) waar, maar gelukkig hebben we in het weekend de inmiddels traditionele MiDushi partyBoat Party gehouden, alwaar de meeste mensen dachten dat ze voor de (ook gebruikelijke weekendse) alcoholabusus al dronken waren, omdat ze dachten dat ze dubbel zagen! Het helpt natuurlijk dat ze beide nu haren tot op onze knieen hebben, gelukkig was ik iets bruiner, maar na twee weken intensief zonnen van Johnny heeft hij me toch ingehaald!! Op het eind van het feest werd het toch weer makkelijker voor de meetsen omdat Jan bepaalde attributen (een muurtje) nodig had om enigzins op de been te blijven (zie foto hahahhahhahaha).........

Ook op OK leidde de komst van Jean tot de nodige constanatie: het aanvankelijke zeer verbaasde blikken maakten plaats tot meer verbazing toen we verklaarden dat we al de hele tijd samen het baantje hadden(!)(zou wel relax zijn trouwens), maar toen Sjon steriel aan tafel stond werd hij toch hardhandig aan zijn nekvel de OK uitgesleept, omdat hij mogelijk besmet was met enge beesten (klopt) en geen bewijs kon leveren dat hij inderdaad dokter is, gelukkig wel nog even wat kiekjes kunnen nemen!!

Verder is het in het Ziekenhuis nog steeds leuk, de diensten nog steeds zwaar, en de Antillianen een mooi volkje, met soms hele passieve ziektebeleving (ze hebben geen idee over ze aan grote operatielittekens komen en wat er dan gebeurd is of ongeveer wanneer, laat wat voor medicijnen ze gebruiken...), maar wel erg vriendelijk en gezellig. Overgens weet hier de familie van de patient vaak meer dan de patient zelf, zo ook met ongeneeselijke ziekten (wordt helemaal niet aan patient verteld, terwijl de familie op de hoogte is!!).

Buiten het ziekenhuis blijft het erg relax met mooie voornamelijk watersport activiteiten: afgelopen weekend ge-golfsurft aan de ruige Noordkust van Curacao, geheel gehavend en met een flinke spierpijn kwamen we na 3 uur ploeteren het water uit, maar het was supercool, en ook een paar keer even blijven staan!!

En over 1,5 week ga ik op vakantie naar........PERU!!!!!!!!! Ik vertrek de 27e tot 20 augustus samen met een huisgenoot van hier Maurice. Ik heb er superzin in, even naar de Machu Picchu (3998m) en de Inka's zien!! Dus mijn volgende berichtje komt wat sneller en dan vanuit Peru dus!!

Hasta luego!
Paul