Pico Mucuñuque (4660m)

Chevere!

Vorige keer schreef ik dat ik misschien de hoogste waterval ter wereld ging bekijken: en ik heb hem gezien, en hoe!!

Vanuit het stadje Ciudad Bolivar zijn we met onze prive piloot Louis (die van stunt vliegen houdt kwamen we achter) diep de Venezuelaanse jungle ingevlogen en bij de eerste stop 4 spectaculaire watervalletjes gezien -eerst vanuit een klein bootje, later ook erachter gelopen (!). Daarna het hoogtepunt van de trip: naar de hoogste waterval ter wereld (Angel Fall), die bijna 1 kilometer hoog is! Alleen Tessa en ik klomen nu weer bij Louis in het vliegtuigje en we vroegen dus of hij een beetje kon stunten AAAH!! Eerst trok hij een stuk op om vervolgens het vliegtuigje in een vrije val langs de Angel Fall naar beneden te laten storten!!! We waren blij dat we het hadden overleefd! Op de weg terug naar de stad kwamen er nog wat Duitse toeristen in het vleigtuigje erbij, helaas waren die wat minder fan van een looping ofzo..

Daarna met de nachtbus (waarin het ijskoud is omdat de de airco veel te hard staat) een reis van 12 uur gemaakt naar het westen het Andesgebergte in! Daar een tweedaags tripje de bergen in geboekt met gids Harry (met rollende `rr`).

Na een erg mooi ritje met de auto de bergen in langs kleine bergdorpjes, hebben we op een hoogte van 3600m onze tent opgezet naast een meertje tussen de bergpaarden. 's Nachts was het heel koud, en regende het heel hard en af en toe dacht een paard dat onze tent een stukje gras was. De volgende dag om 6 uur (!) opgestaan, omdat ik samen met Harry de Pico Mucuñuque ging beklimmen, die op een hoogte van 4660 meter ligt, een moeilijke klim van ongeveer 7 tot 8 uur, mits je geen last krijgt van hoogteziekte.

Samen met Harry die ondanks zijn korte beentjes hard liep, hebben we in een recordtijd de berg beklommen, op de top kreeg ik toch wel wat hoofdpijn en wat misselijk (..hoogteziekte..), maar het uitzicht was super!!

Ook de terugweg lekker doorgelopen tussen de glibberige rotsen, ondanks een toch wat zwaar hoofd, zelfs Harry had er wat last van. Uiteindelijk hebben we de klim in 6 en een half uur gedaan! Toen snel de auto in om weer te dalen, zodat ook mijn hoofdpijn en misselijkheid weer afnamen.

Toen meteen weer de nachtbus in, weer naar de kust waar ik nu ben. Morgen even naar een eilandje met veel vogels en koraal met een bootje en overmorgen alweer naar het vliegveld van Caracas om het vliegtuig te nemen naar Trinidad. Vervolgens vlieg ik een dag later naar Barbados, daar even 2 dagen relaxen, en dan de vermoeiende terugreis via Brits Guyana, Suriname naar Frans Guyana, waar ik samen met Carolien weer het vliegtuig naar Parijs pak. Dus 14 oktober ben ik dan weer thuis!

Dit wordt waarschijnlijk de laatste keer dat ik mijn site bijwerk dus: bedankt voor het lezen van alle verhalen en bedankt voor de reacties!!! En ik hoop jullie allemaal te zien de 15e oktober op mijn afstudeerfeestje!!

Adios Paul